На главную    Форум    История    Легенды    Достопримечательности    Гостевая книга

 

Анатолий Астрейко

 

 

 

  АСТРЕЙКО Анатолий (Аким Петрович; 24.7. 1911, д. Песочное Копыльского р-на — 23.8. 1978), белорусский поэт. Окончил курсы при Минском педагогическом техникуме (1930), учился в Минском педагогическом институте (1932—34). Работал в районных газетах, журналах «Калгаснгк Беларуси, «Напагатове», газете «Лггаратура 1 мастацтва», преподавал белорус­ский язык и литературу на рабфаке. Во время Вел. Отеч. войны ответственный секретарь сати­рической газеты-плаката «Раздав1м фашысцкую гадзшу». В 1946—48 председатель Гродненского отделения Союза писателей Беларуси, в 1948—53 ответственный секретарь журнала «Вожык». Первый сборник «Слава жизни» вышел в 1940. В 1943 типография подпольной слуцкой газеты «Народны мсщвец» напечатала его сборник сти­хов «Слуцкий пояс» (переиздан в 1964). Произве­дениям А. присущи задушевность и открытость, тесная связь с фольклором, напевность: книги «Добрый день» (1948), «Сердце настежь» (1965), «Урожай тепла» (1978) и др. Популярными стали песни на слова А. «Ой бацька мой, Неман», «Пес­ня пра Заслонова», «Шоукавыя травы» и др. Ав­тор повести для детей «Приключения деда Михе-да» (1956, дополненное издание 1959). Имя А. присвоено Копыльской центральной район­ной библиотеке, улице в г. Копыль.

 

АНАТОЛЬ АСТРЭЙКА

(Да 85-годдзя з дня нараджэння)

Астрэйка Анатоль (сапраўднае імя Астрэйка Акім Пятровіч; псеўданімы: Сымон Баравы, Анатоль Востры, Рыгор Вядомы, Рыгор Жорсткі, Я. Зорны, Якім Зорны, Якім Пясоцкі). Нарадзіўся 11.07.1911 у мястэчку Пясочнае Слуцкага павета, Мінскай губер-ніі. Цяпер Капыльскага раёна, Мінскай вобласці. Памёр 23.08.1978 у Мінску. Пахаваны на Усходніх могілках. Паэт, перакладчык. Член СП СССР з 1939 г.

3   беднай сялянскай сям’і. 3 ранняга дзяцінства А. Астрэйку давялося  дапамагаць бацьку па гаспадарцы. Веды пачаў атрымліваць з пяці гадоў. Скончыў Пясоцкую сямігодку, а ў 1930  годзе -  двухгадовыя   курсы   пры   Мінскім белпедтэхнікуме. Яшчэ ў студэнцкія гады ў газеце "Чырвоная змена" (1929, №281)   пад  псеўданімам Якім Зорны надрукаваны першы верш А. Астрэйкі ("Гады заўжды напевам новым"). Малады паэт спрабаваў пісаць пад С. Ясеніна і П. Труса, за што быў раскрытыкаваны.   Пасля   курсаў больш двух гадоў працаваў у газеце "Чырвоная    Полаччына".   Зяўляўся     членам   і   кіраўніком   Полацкай    філіі БелАПП, у 1932-34г.г. вучыўся на літаратурным факультэце Мінскага педінстытута. Да Вялікай   Айчыннай вайны працаваў у рэдакцыях газет "Ленінскі прызыў" (Орша)   і “Ленінскі  шлях" (Горкі), у рэспубліканскіх часопісах "Калгнснік Беларусі"   і   "Напагатове" і ў газеце "Літаратура і мастацтва",     выкладаў   беларускую мову і літаратуру   на вячэрнім рабфаку пры Горацкай сельскагаспадарчай акадэміі. У 1940 выдаў першы зборнік вершаў "Слава жыццю". Рукапіс другога зборніка "Квецень"   згарэў у час  вайны ў Мінску. У   Вялікую Айчынную вайну - адказны сакратар газеты-плаката "Раздавім фашысцкую гадзіну". Па заданні беларускага штаба партызанскага руху ў 1942 і ў 1943 гадах засылаўся ў варожы тыл.У  1943 годзе друкарня слуцкай падпольнай газеты "Народны мсцівец" выпусціла   зборнік А. Астрэйкі "Слуцкі пояс".   У    1946-48   ён – старшыня Гродзенскага адзялення  СП БССР, у  1948 - 53 – адказны сакратар часопіса "Вожык". З 1948 года жыў і працаваў  у Мінску. 

 Узнагароджаны ордэнамі "Чырвоная зорка" і   "Знак пашаны", медалямі. У   пасляваенныя   гады выйшлі кнігі паэзіі А. Астрэйкі  "Крамлёўскія зоры",  "Добры дзень"(1948), "Зямля мая"(1952), "Песня дружбы" (1956), "Бацька мой, Нёман" (1961),"Сэрца насцеж" (1965),"Цвіціце верасы" (1975), "Зямная Случчына" (1977), "Ураджай цяпла" (1978), а таксама вершаваная казка "Елка" (1949) і паэма для дзяцей "Прыгоды дзеда Міхеда" (1956). Аўтар тэкстаў многіх папулярных песень ("Ой бацька мой, Нёман", "Песня пра Заслонава", "Шаўковыя травы" і інш.). У цэнтры ўвагі паэзіі А. Астрэйкі - жыццё чалавека. Яго творам уласцівы задушэўнасць і спавядальная адкрытасць, цесная сувязь з фальклорам, напеўнасць. Перакладаў на беларускую мову творы рускіх, украінскіх, літоўскіх, малдаўскіх, узбекскіх пісьменнікаў.

Імя   А. Астрэйкі   прысвоена   Капыльскай цэнтральнай раённай бібліятэцы, яго імя носіць вуліца ў Капылі.

_____________________________________________________________________________________________________________________________

© Святский Святослав, 2007-2009

 

Hosted by uCoz