 |
|
|
На главную Форум История Легенды Достопримечательности Гостевая книга |
|
|
Анатолий Астрейко
|
|
|
|
АСТРЕЙКО Анатолий (Аким Петрович; 24.7. 1911, д. Песочное Копыльского р-на — 23.8. 1978), белорусский поэт. Окончил курсы при Минском педагогическом техникуме (1930), учился в Минском педагогическом институте (1932—34). Работал в районных газетах, журналах «Калгаснгк Беларуси, «Напагатове», газете «Лггаратура 1 мастацтва», преподавал белорусский язык и литературу на рабфаке. Во время Вел. Отеч. войны ответственный секретарь сатирической газеты-плаката «Раздав1м фашысцкую гадзшу». В 1946—48 председатель Гродненского отделения Союза писателей Беларуси, в 1948—53 ответственный секретарь журнала «Вожык». Первый сборник «Слава жизни» вышел в 1940. В 1943 типография подпольной слуцкой газеты «Народны мсщвец» напечатала его сборник стихов «Слуцкий пояс» (переиздан в 1964). Произведениям А. присущи задушевность и открытость, тесная связь с фольклором, напевность: книги «Добрый день» (1948), «Сердце настежь» (1965), «Урожай тепла» (1978) и др. Популярными стали песни на слова А. «Ой бацька мой, Неман», «Песня пра Заслонова», «Шоукавыя травы» и др. Автор повести для детей «Приключения деда Михе-да» (1956, дополненное издание 1959). Имя А. присвоено Копыльской центральной районной библиотеке, улице в г. Копыль.
АНАТОЛЬ АСТРЭЙКА (Да 85-годдзя з дня нараджэння) Астрэйка Анатоль (сапраўднае імя Астрэйка Акім Пятровіч; псеўданімы: Сымон Баравы, Анатоль Востры, Рыгор Вядомы, Рыгор Жорсткі, Я. Зорны, Якім Зорны, Якім Пясоцкі). Нарадзіўся 11.07.1911 у мястэчку Пясочнае Слуцкага павета, Мінскай губер-ніі. Цяпер Капыльскага раёна, Мінскай вобласці. Памёр 23.08.1978 у Мінску. Пахаваны на Усходніх могілках. Паэт, перакладчык. Член СП СССР з 1939 г. 3 беднай сялянскай сям’і. 3 ранняга дзяцінства А. Астрэйку давялося дапамагаць бацьку па гаспадарцы. Веды пачаў атрымліваць з пяці гадоў. Скончыў Пясоцкую сямігодку, а ў 1930 годзе - двухгадовыя курсы пры Мінскім белпедтэхнікуме. Яшчэ ў студэнцкія гады ў газеце "Чырвоная змена" (1929, №281) пад псеўданімам Якім Зорны надрукаваны першы верш А. Астрэйкі ("Гады заўжды напевам новым"). Малады паэт спрабаваў пісаць пад С. Ясеніна і П. Труса, за што быў раскрытыкаваны. Пасля курсаў больш двух гадоў працаваў у газеце "Чырвоная Полаччына". Зяўляўся членам і кіраўніком Полацкай філіі БелАПП, у 1932-34г.г. вучыўся на літаратурным факультэце Мінскага педінстытута. Да Вялікай Айчыннай вайны працаваў у рэдакцыях газет "Ленінскі прызыў" (Орша) і “Ленінскі шлях" (Горкі), у рэспубліканскіх часопісах "Калгнснік Беларусі" і "Напагатове" і ў газеце "Літаратура і мастацтва", выкладаў беларускую мову і літаратуру на вячэрнім рабфаку пры Горацкай сельскагаспадарчай акадэміі. У 1940 выдаў першы зборнік вершаў "Слава жыццю". Рукапіс другога зборніка "Квецень" згарэў у час вайны ў Мінску. У Вялікую Айчынную вайну - адказны сакратар газеты-плаката "Раздавім фашысцкую гадзіну". Па заданні беларускага штаба партызанскага руху ў 1942 і ў 1943 гадах засылаўся ў варожы тыл.У 1943 годзе друкарня слуцкай падпольнай газеты "Народны мсцівец" выпусціла зборнік А. Астрэйкі "Слуцкі пояс". У 1946-48 ён – старшыня Гродзенскага адзялення СП БССР, у 1948 - 53 – адказны сакратар часопіса "Вожык". З 1948 года жыў і працаваў у Мінску. Узнагароджаны ордэнамі "Чырвоная зорка" і "Знак пашаны", медалямі. У пасляваенныя гады выйшлі кнігі паэзіі А. Астрэйкі "Крамлёўскія зоры", "Добры дзень"(1948), "Зямля мая"(1952), "Песня дружбы" (1956), "Бацька мой, Нёман" (1961),"Сэрца насцеж" (1965),"Цвіціце верасы" (1975), "Зямная Случчына" (1977), "Ураджай цяпла" (1978), а таксама вершаваная казка "Елка" (1949) і паэма для дзяцей "Прыгоды дзеда Міхеда" (1956). Аўтар тэкстаў многіх папулярных песень ("Ой бацька мой, Нёман", "Песня пра Заслонава", "Шаўковыя травы" і інш.). У цэнтры ўвагі паэзіі А. Астрэйкі - жыццё чалавека. Яго творам уласцівы задушэўнасць і спавядальная адкрытасць, цесная сувязь з фальклорам, напеўнасць. Перакладаў на беларускую мову творы рускіх, украінскіх, літоўскіх, малдаўскіх, узбекскіх пісьменнікаў. Імя А. Астрэйкі прысвоена Капыльскай цэнтральнай раённай бібліятэцы, яго імя носіць вуліца ў Капылі. |
|
_____________________________________________________________________________________________________________________________ © Святский Святослав, 2007-2009 |
|
